Yunan Mitolojisinde Medusa, saçlarının yerinde yılanlar olan ve kendisine bakanları taşa çeviren dişi bir yaratıktır. Medusa gorgonlardandır. Gorgon kelimesi korkunç, dehşet verici anlamındadır. Gorgonların bakışlarının, karşılarındaki kişinin taş kesilmesine neden olacak denli etkili olduğuna inanılırdı. Antik Yunan medeniyetinde, korunmak istenen nesne veya binalara Gorgon sureti (çirkin ve tedirgin edici suretler şeklinde tasvir edilen) iliştirilirdi.
Perseus, Medusaya doğrudan bakmadan, kalkanındaki yansısını izleyerek onun başını gövdesinden ayırır ve kalkanına koruyucu güç olarak yerleştirir.
Gelelim Medusanın günümüzdeki yansımasına. Çocukluklarında duygusal istismara uğramış (cinsel ve fiziksel de olabilir) kişiler, karşısındakinin duygusal ifadelerine aşırı duyarlı olurlar. Özellikle birinin yüzünde kızgınlık, karşı çıkma ve onaylamama ifadesi gördüklerinde ya anında çöküntüye girer, güçsüz düşüp mücadele edemez ve cevap veremez hale gelirler ya da dehşetle donakalır, taş kesilir ve geri çekilirler. Bu durumda kişinin sorun çözme becerisi, istismarı yaşadığı yaştaki gibidir. Zihni duruma isyan etse de duygusal durumu buna izin vermeyecektir.
Medusa etkisinden kurtulmak için Perseusun yaptığı gibi, onunla konuşurken Medusanın yüzüne bakmamak, kişiyi taş kesilmekten koruyacaktır. Ancak bu yetmez, ayrıca Medusayı koruyucu kalkan olarak da kullanmak gerekir. Bunun için öfkeyi dışa vurmak, sesini yükseltmek yani ihtiyaç olduğunda Medusaya dönüşmek gerekir.
Medusa etkisinde olanlar, duygularını ve tepkilerini sürekli bastırdıkları için Kronik Depresyon, Anksiyete ve Psikosomatik (Ülser, Astım, Ürtiker, Fibromyalji gibi) hastalıklar bakımından risk altındadırlar. Psikoterapi ve gerekiyorsa ilaç tedavisi ile birlikte geçmişin etkisinden (Medusa Etkisinden) kurtulmak mümkündür.
